Pytania na debatę, której nie było.

Z różnych powodów zapamiętana będzie zakończona właśnie kampania wyborcza do europarlamentu. Wielu Polaków kojarzyć ją będzie z nadspodziewanie wielką ilością wyjątkowo infantylnych spotów wyborczych. Otwarte pozostaje pytanie, czy politycy największych partii zupełnie zdurnieli. A może mają rację i wybierają dziwne, choć skuteczne metody, bo społeczeństwo już do tego stopnia jest przez nich ogłupione, że „kupuje” ten chłam?

Ja jednak, zapamiętam ostatnie tygodnie z innych powodów. Po raz pierwszy od niepamiętnych czasów nie było w Świdnicy otwartej dla mieszkańców debaty kandydatów. Dotychczas niezależnie od rodzaju wyborów, mieliśmy możliwość publicznego stawiania pytań, które uznajemy za ważne. Nigdy nie było szans przebić się z nimi do liderów wielkich partii. Niestety, teraz nie odważyli się stanąć przed nami nawet „wicetuskowie”, wicekaczyńscy” i inni wice. Szkoda. Ja zapytałbym o dwie rzeczy, prosząc o precyzyjne odpowiedzi formułowane w odniesieniu do bardzo konkretnych przykładów.

 Po pierwsze, interesowałby mnie stosunek do idei federalizacji Europy, czyli zwiększenia uprawnień „centrali” wobec państw tworzących UE. Krytycy takich planów ostrzegają, że ich skutkiem jest ograniczanie naszej suwerenności, między innymi w polityce międzynarodowej. Dzisiaj choćby w odniesieniu do agresywnej polityki Rosji możemy próbować reagować według tego, jak oceniamy faktyczne zagrożenie i jak definiujemy swoją rację stanu. I chociaż czytelny jest brak gotowości europejskich potęg do realnego przeciwstawienia się imperialnym zapędom Kremla, to pomimo niechęci np. Niemiec, przynajmniej teoretycznie mamy pełne prawo podejmować własne inicjatywy.  Jeśli powstanie europejski „rząd”, będzie inaczej. O ile europejczycy podejmą decyzje wbrew nam, pozostanie potulnie przyjąć rolę wyznaczaną Polsce niedawno przez prezydenta Francji – będziemy mieli przywilej siedzenia cicho. A jeżeli nie, skarcą nas jeszcze za łamanie europejskiej jedności. Dlatego bardzo mnie interesuje, co w sprawie federalizacji mają do powiedzenia kandydaci najważniejszych partii.

Po drugie, zapytałbym kandydatów do PE o to, gdzie według nich znajduje się  dopuszczalna granica działań na rzecz zmian kulturowych i deprecjonowania chrześcijańskiego dziedzictwa Europy. Przecież ewidentnie są one fundamentem europejskiej tożsamości i cywilizacyjnego rozwoju naszego kontynentu. Mimo tego faktem jest agresywna promocja zachowań, które do niedawna powszechnie określane byłyby, jako barbarzyńskie lub wręcz zbrodnicze. Pod wpływem „postępowego” lobby diametralnie zmienia się znaczenia pojęć: wolność, tolerancja, prawa obywatelskie. Groźne, destrukcyjne zmiany kulturowe postępują w zastraszająco szybkim tempie. Brodaty dziwoląg w wieczorowej sukni zwyciężający festiwal piosenki Eurowizji jest tego symbolem. Czy tendencje te będą wspierane przez europejskie prawodawstwo i pieniądze zależy także od nowych europosłów. Chciałbym wiedzieć, który z dolnośląskich kandydatów publicznie zapewni, że będzie się temu przeciwstawiał.

Gdyby starczyło czasu, w czasie debaty zagadnąłbym jeszcze o pewien szczegół lokalny.

Napiszę o tym jednak dopiero po zakończeniu wyborów. Zdumiewające interpretacje prawa dotyczącego ciszy przedwyborczej podane przez szefów Państwowej Komisji Wyborczej rodzą obawę, czy za te kilka zdań nie zostałbym przypadkiem umieszczony w lochu. Co prawda spopularyzowałbym w ten sposób swojego bloga, ale jakbym miał go pisać w tych warunkach?